Üç bin yılı aşan bir zamana yayılan ve bir çok araştırmacı tarafından gelmiş geçmiş en büyük medeniyetlerden birisi olarak gösterilen Antik Mısır, yakın asırlara kadar modern insan için tam bir bilinmezdi. Cevap "Firavunların Kutsal Metinleri" olarak adlandırılan hiyerogliflerde gizliydi fakat onların da çözülmesi için 19. yüzyılı beklemek gerekecekti. 18. yüzyılın ortalarından itibaren Avrupalı gezginler Mısır'daki anıtların ayrıntılı tasvirlerini yapıp, kopyalarını çıkarmaya başlamıştı. Mısır’ın, devasa yapıları ve akıl almaz ihtişamıyla Avrupa’da bir moda olması ve bu ülkenin birçok zenginliğinin Avrupa’ya kaçırılıp aristokratların ve de soyluların koleksiyonlarında yerlerini almaya başlamasıyla Mısır artık birçok Avrupalı tüccar için yeni bir ticaret merkezi haline gelmişti. Bu zenginlikler arasında mumyalar, lahitler, tanrıça heykelleri, dikili taşlar, el yazması papirüsler ve daha nice antika eşya bulunmaktaydı. Fransa'nın 1798 yılında Napoleon Bonapart önderliğinde Mısır ve doğu ticaret yolları üzerinde İngiltere'ye karşı üstünlük elde etme amacıyla giriştiği Mısır seferinde, Mısırın insanlarını ve de geçmişini anlamak ve öğrenmek için Fransız ordusuyla birlikte tarihçiden matematikçiye, ressamdan dilbilimciye birçok bilim insanı da Mısır'a götürülmüş ve araştırma yapmaları için teşvik edilmişlerdi. Fransız bilim insanlarının Mısır’da yaptığı araştırmalar ve burada kurulan enstitü, gelecekte Egyptology yani "Mısırbilim" adıyla bir bilim dalının ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır.
Napolyon Bonapart, 19 Mayıs 1798 tarihinde L’Orient adlı gemisiyle Mısır’ı ele geçirmek için yaklaşık 38.000 asker, 1.200 at ve 171 top taşıyan 50 savaş gemisi ve 500 civarında nakliye gemisiyle Toulon limanından yola çıtığında yanında 167 kişiden oluşan bilim ve sanat adamlarından kurulu bir de heyet bulunmaktaydı. Bilim adamlarının beraberinde 287 ciltten oluşan bir kütüphane ile Fransızca, Arapça ve Yunanca baskı yapabilen iki tane de matbaa makinesi mevcuttu. Napolyon’un bu heyeti yanına almasının amacı, onlara eski Mısır uygarlığını inceletip Avrupa’ya tanıtmak, Avrupa’nın bilim ve tekniğini Mısır’da uygulatmak suretiyle burayı ekonomik açıdan kalkındırmak ve bu durumdan Fransa’ya fayda sağlamaktı. 1 Temmuz 1798’de Napolyon komutasındaki Fransız ordusu İskenderiye'yi ele geçirdikten sonra Fransız bilim insanları şehri ilk gördüklerinde hayal kırıklığına uğradılar. Çünkü kitaplarda okudukları, Büyük İskender’in kurduğu, Aristo’nun botanik gözlemler yaptığı şehrin yerinde başka bir kültür, başka bir dünya bulmuşlardı. Yeni bir “İskenderiye Okulu” kurma hayalleri kısa sürede suya düşmüştü. İskenderiye’nin işgalinden sonra Napolyon burada 3.000 asker bırakarak Kahire’ye doğru yola çıktı ve burayı ele geçirdi.
Kahire yakınlarında Gize'de büyük piramidin eteklerinde dünyadaki ilk arkeolojik kazı gerçekleştirilir. Çok sayıda akademisyen, mimar, ressam ve arkeolog büyük piramidi inceleyerek ölçümlerini ve resimlerini yapmıştır. Büyük Piramit, 145,75 metreydi 43 yüzyıl boyunca dünyanın en yüksek yapısıydı, ancak 19. yüzyılda geçilebilecekti. Eğimi 54 derece 54 dakika idi ve kenar uzunlukları arasında maksimum hata oranı şaşırtıcı bir şekilde % 0.1 bile değildi. Her biri birkaç ton ağırlığında olan iki milyon taş bloktan yapıldığı sanılan üç piramidin taşları yan yana dizilirse, tüm Fransa'yı çevreleyecek 3 metre yüksekliğinde ve 30.48 santimetre kalınlığında bir duvar yapılabilecek boyutlardaydı.
Büyük Giza Sfenksi, Kefren’in Oturan Heykeli; Giza Kefren Tapınak Vadisi IV. Sülale, yak. MÖ.2550
73,5 metre uzunluğu, 6 metre genişliği ve 20 metre yüksekliği ile dünyadaki en büyük tek parça taş heykel olan Büyük Gize Sfenksi ilk kez fark edildiğinde büyük bir bölümü çölün kumlarıyla kaplanmış durumdaydı. Napolyon Sfenks'i ilk kez gördüğünde anıtın sadece başı ve omuzları kumların üzerindeydi. Uzun yıllar boyunca Sfenks bu şekilde kalır. Ancak 1816-1818 yılları boyunca titiz kazı çalışmalarıyla bedenin büyük bir bölümü kum altından çıkarılabilir. Fakat pençeleri ile pençelerinin arasındaki mabedin kum altından çıkarılması farklı zamanlarda gerçekleştirilen sistematik çalışmalarla gerçekleştirilmiştir.
Karnak Tapınağı
Napolyon, Mısır enstitüsünü kurduktan hemen sonra, 25 Ağustos 1798’de, Yukarı Mısır’ı ele geçirmek hem de keşfetmek üzere General Desaix’i görevlendirmiş, bölgedeki pek çok yer ele geçirilmiştir. Bu sefer esnasında günümüzde Mısır'ın Piramitlerden sonra en çok ziyaret edilen antik mekanı olan ve 18. yüzyılda bir çok gezgin ve araştırmacı tarafından da ziyaret edilip tasvir ve tarif edilmiş olan Karnak Tapınağı ile karşılaşıldığında tapınak harabe halinde idi. Dünyadaki en büyük antik dini mekân olan ve hem Mısır tarihi hem de mitolojisi hakkında önemli bilgiler veren Karnak Tapınağında Fransız bilim insanları ve arkeologlar tarafından yapılan incelemeler sonucu önemli bulgular elde edilmişti.
Karnak Tapınağı
Yine Yukarı Mısır'da Edfu şehrinde Fransız keşif seferiyle tespit edilen Edfu Tapınağı, keşfedildiği zaman, tapınak direklerinin yalnızca üst kısımları görülebilmekteydi. 1860 yılında Fransız bir Mısır bilimcisi olan Auguste Mariette, Edfu tapınağını kumlardan arındırmaya başladıktan sonra Antik Mısır'ın Karnak Tapınağından sonraki en ihtişamlı yapısı gün yüzüne çıkmaya başladı.
Edfu Tapınağı
1799 yılının Ağustos ayında İskenderiye yakınlarındaki Rosetta şehrinde Napolyon Bonapart'ın askerleri kale yapımı için hendek kazmakta iken bir Fransız askeri, aniden belinin arkasının sağlam bir şeye dokunduğunu hissetti. Büyük bir taştı. Asker taşın üzerindeki toprağı eliyle temizlemeye başladı. Taş üzerine bazı tuhaf yazılar çıktı. Bu taş levhanın yüksekliği 114 cm, genişliği 72 cm, kalınlığı 27 cm, ağırlığı ise 760 kilograma eşit idi. Pierre-Franço- is Xavier Bouchard adlı mühendis, granit taşın kıymetli olacağını düşünerek Rosetta’daki Fransız generale haber verir. Kahire'de Napolyon Bonapart tarafından kurulmuş olan enstitüye gönderilen taştaki yazıların semboller ve resimlerden oluşan hiyeroglif, Antik Yunanca ve o dönemde ne olduğu anlaşılmayan bir yazı olmak üzere üç farklı dilde yazıldığı anlaşıldı. Taşın önemini kavrayan Fransızlar, hemen kopyalarını çıkartıp Paris’e yollamış ve en önemli dilbilimcilerini hiyeroglifleri çözmeye yönlendirmişti. Antik Yunancayı hemen okumaya koyulan dilbilimciler metni çözdükçe heyecanları iki katına çıktı. Dilbilimcileri bu denli heyecanlandıran, üç yazının da aynı şeyi anlatması ve her ne kadar ilk iki dil olmasa da Antik Yunancanın çok iyi bir şekilde bilinmesi ve kolayca çevrilebilecek olmasıydı. Böylece Yunanca metin çevrilip hiyerogliflerin ne dediği anlaşılacak ve belki de hiyeroglifler okunabilecekti.
Rosetta Taşı
Eski Mısırlılar kendilerine özgü bir yazı sistemi bulan nadir toplumlardandı. Onların “Tanrı’nın sözleri” olarak adlandırdığı ve semboller kullanılarak oluşturulan bu yazı sistemine Eski Yunanlar “kutsal yazılar” anlamına gelen hiyeroglif adını vermişlerdi. Rosetta taşındaki Yunanca çeviriye göre bu taş, Mısırın 285. Firavunu V. Ptolemaios tarafından M.Ö 196’da kendi yönetiminin propagandası için yaptırılmıştı. Taşın yaptırılmasının en büyük sebebiyse yönetiminin sallantıda olmasıydı. Mısır, M.Ö. 332'de Büyük İskender’in kontrolüne geçmiş ve İskender kendini firavun ilan edip kendi hükümetini oluşturmuştu. Büyük İskender'in generali ve idarecisi olarak görev yapan 7 yardımcısından biri olan Ptlomaios, İskender MÖ 323'de öldüğü zaman Mısır üzerinde satrap olarak göreve başlamış MÖ 305'de kendini bağımsız kral olarak ilan etmişti. Mısır halkı I. Ptolemaios ve sonradan tahta gelen Ptolemaios hanedanı hükümdarlarını bağımsız Mısır'ın firavunları olarak kabul etmişlerdi. Bu yönetimin çoğu bu toprakların asıl sahiplerine yabancıydı ve bu, toplum içerisinde yönetime karşı bir nefret oluşturmaktaydı. Halkın yönetime karşı açık isyan içinde bulunduğu dahi söylenebilirdi. Bu durumdan son derece rahatsız olan V. Ptolemaios çözüm olarak bu taşlardan yaptırıp ülkedeki tapınaklara yerleştirmiştir. Hepsi V. Ptolemaios’un erdemlerinden ve ülkenin haklı firavunu olmasının sebeplerinden bahsetmekte ve onu övmekteydi. Yunanca kısmın çevrilmesinin ardından taştaki üçüncü dilin Eski Mısır’da halk dili olan Demotik olduğu anlaşılmıştı. Fakat 1801 yılında Fransızlar Mısır'da İngiliz ordusuna yenilince Mısır seferinde ele geçirdikleri tüm ganimetle beraber Rosetta taşını da İngilizlere vermeye mecbur oldular. Rosetta taşı, 1802 yılında British Museum'a verildi ve o tarihten beri orada sergilenmektedir. Mısır seferi Fransa için askeri açıdan başarısızlıkla sonuçlansa da Yukarı Mısır'da General Desaix'e eşlik eden ve Karnak ile Edfu tapınakları başta olmak üzere antik sanat eserlerinin birçok eskizini yapan Vivant Denon, 1802 yılında iki cilt halinde yayınladığı Voyage dans la etse Egipte Egypte'de (Aşağı ve Üst Mısır'da Yolculuk) adlı eseri ile hem arkeolog ve sanatçı olarak ününü taçlandırdı hem de modern Mısırbilimin temelini attı. Napolyon'a eşlik eden bilim insanlarından oluşan heyet Mısır'daki anıtların metin ve resimlerinden oluşan 1809-1822 yılları arasında hazırladıkları Description de L’Egypte adlı dev eseri yayınlayarak hiyeroglif metinler ve arkeolojik bulgular üzerinde çalışmak için gerekli temeli attılar. Böylece bu dönemden itibaren bilimsel açıdan Mısır medeniyetine olan ilgi artmış, Avrupa'daki üniversitelerde Mısır ile ilgili araştırmalar geliştirilmeye başlanmıştır.
Giovanni Battista Belzoni Mısır kıyafetleri ile
1815 yılında Mısır'a gelen İtalyan kaşif Giovanni Battista Belzoni, Osmanlı İmparatorluğunun Mısır Valisi Kavalalı Mehmed Ali Paşa'ya kendi buluşu olan Nil'in sularını yükseltmek amacıyla tasarladığı bir hidrolik makineyi tanıtmıştı. Deneyi başarılı olmasına rağmen tasarım Mehmed Ali Paşa tarafından tutulmamıştı. Ancak o Mısır'da kalıp keşiflerine devam etti.
Ebu Simbel Tapınağı
İsviçreli oryantalist Johann Ludwig Burckhardt, Giovanni Battista'ya bir kaç sene önce 1813 yılında Sudan sınırına yakın, Mısır'ın güneyindeki Nubya'da bir köyde keşfettiği bir tapınaktan bahsetmişti. 1817 yılında Giovanni Battista önyüzünde II. Ramses’in ve eşi Nefertari’nin betimlendiği altı heykelin bulunduğu tapınağın içine girmeyi başardı ve tapınağı temizleyerek gün yüzüne çıkardı. Tapınağın girişini açıp, içine giren Giovanni Belzoni ye yol gösteren Ebu Simbel asındaki çocuğun ismiyle anılacak olan tapınak gelecekte “Nubya Anıtları” olarak UNESCO Dünya Kültür Mirasılarının bir parçası olacaktı.
II. Ramses'in heykeli Ramsessum'dan taşınırken
II. Ramses heykeli, British Museum
Johann Ludwig Burckhardt'ın tavsiyesi üzerine Mısır'daki İngiliz konsolosu Henry Salt tarafından Teb kentindeki Ramesseum harabelerine gönderilen Giovanni Belzoni burada da büyük yararlık göstererek II. Ramses'in devasa boyutta bir büstünü gün ışığına çıkardı. Bu parça Belzoni tarafından İngiltere'deki British Museum'a gönderildi.
Krallar Vadisi I. Seti'nin mezarı
Jean-Francois Champollion
Mısır'da bir çok tapınak ve firavun mezarı gün yüzüne çıkarılırken Avrupa'da çeşitli enstitülerde hiyoregliflerin çözülmesi için ciddi çalışmalar yapılıyordu. Birçok akademisyen, Rosetta taşının sırrını ortaya çıkarmaya çalışıyordu. Yunanca metin eski hiyerogliflerin çözümlenmesinde uzmanlara asıl yardımcı olan kısım olmuştu. Fakat eski Yunan dilinde yazılmış metni okumak mümkün olsa da, hiyoregliflerin sırrını çözmek henüz mümkün olmamıştı. Rosetta Taşı üzerindeki bazı hiyerogliflerde Ptolemaius'un adının geçtiğini gösteren ilk kişi İngiliz dilbilimci Thomas Young olurken, Fransız dilbilimci Jean-Francois Champollion 1822'de bu taşın bulunmasından yaklaşık yirmi yıl sonra hiyeroglifleri okuyabildiğini ilan etmiş ve bu yolda çok büyük bir adım atmıştır. Çocukluğundan beri eski dilleri incelemek ve çalışmak için büyük ilgi duyan Champollion 19 yaşında Tarih Profesörü olmuştu. Champollion, Louvre’da ki Mısır koleksiyonunun müdürü olduktan sonra Mısır’a gidip araştırma yapabilme hayaline kavuşmuştu. Bunun sonrasında Mısır’a iki yıllık bir seyahat yapan Champollion, Giza Piramitleri, Büyük Karnak Tapınağı, Memphis’deki antik mezarlıklar ve Krallar Vadisi gibi birçok yerde araştırmalar yapmış ve Mısır dilinin alfabesi, dilbilgisi, kelimeleri üzerine birçok bilgiye sahip olup daha sonraları da bunları yayınlamıştır. Eserlerinin en ünlüsü hiyeroglif sisteminin kapsamlı bir açıklamasını yaptığı: Précis du système hiéroglyphique des anciens Égyptiens (Eski Mısır Hiвeroglif Sisteminin Kısa Açıklaması) isimli eserdir. Birçoklarına göre modern insan için Eski Mısır Champollion’la başlar. Eski bir medeniyete ait bir çok gerçeğin gün yüzüne çıkması, Champollion’nun hiyeroglifleri okumadaki başarısı sayesinde olmuştur. Champollion Mısır’dan döndükten 18 ay sonra bir beyin rahatsıгlığı yüzünden hayatını kaybetti. Fakat, dünya Champollion sayesinde bir dil unutulsa, o dili konuşan kalmasa bile asla yok olamayacağını anlaşılmıştı. Champolion'un haleflerinin en dikkat çekeni olan Heinrich Brugsch çalışmalarında tapınak yazıtlarına ağırlık vererek Demotik yazı hakkındaki bilgilerimizin temelini attı. Alman dilbilimci Adolf Erman 1880 yılında yayınladığı Neuagyptische Grammatik ve 1894 yılında yayınladığı Agyptische Grammatik adlı eserleri ile Mısır dilbilgisinin temellerini atarak artık daha doğru çeviriler yapılmasını sağladı. Gaston Maspero'nun kral mumyalarının bulunması piramit metinlerini keşfi ve kaydı ile Mısır dini ve tarihi ile ilgili araştırma yöntemlerine uzun yıllar damgasını vurdu.
Torino Papirüsü
Tebes'in Deir el-Medina köyünde bulunan ve 1824 yılından önce Bernardino Drovetti tarafından Mısır'dan alındığı kaydedilen, papirüse çizili harita, Mısır kronolojisine dair en önemli belgelerin başında gelmektedir. Günümüzde Torino'daki Egizio Müzesi'nde muhafaza edildiğinden dolayı Torino Papirüsü olarak bilinmektedir. Günümüzde Mısır kronolojisi üzerine bildiklerimiz, iki ana belgeye dayanmaktadır. Bunlar Mısırlı tarihçi Manetho'nun yazdığı krallar listesi ve Torino Papirüsüdür. Her iki belge de birbiriyle uyumlu olduğu için arkeologlar ve Mısırbilimciler, Mısır'ın kronolojik gelişimini formüle edibilmiştirler. Buna göre, Firavun Menes'le başlayan Hanedanlar Dönemi, alt evrelere ayrılmıştır: Eski Krallık, I. Ara Dönem, Orta Krallık, II. Ara Dönem (Hiksoslar Devri) ve Yeni Krallık. Bugün okutulan tarih kitaplarında da kronolojik düzen bu şekildedir.
Ölüler Kitabı
1842 yılında Alman bilim insanı Karl Richard Lepsius, Ptolemaik döneme ait bir el yazmasının çevirisini yayınladı ve bu kitaba "Ölüler Kitabı"(das Todtenbuch) adını verdi. Mısır Ölüler Kitabı, ölen insanları diriltmek için değil ölümden sonraki yaşamda ölen kişiye yol göstermek ve hayatını düzenlemek amacı ile oluşturulmuş metinlerdir. 18. Sülale döneminden başlayarak kullanılmaya başlanan, ölüm ötesi yaşamında kendisine yardımcı olması için ölmekte olan kişinin huzurunda okunan metinlerin ve gömülme yöntemleriyle ilgili metinlerin derlenmesinin yanısıra 165 farklı büyü tanımlanmıştır.
Mitanni Kralı Tuşrutta'nın, III. Amenhotep'e gönderdiği tablet mektup
1887 yılında Nil’in doğu yakasında, Kahire’den 300 km. güneyde Tell-el-Amarna’da, bir fellah karısı, kendisini rahatsız eden yabancılara karşı, son savunma çaresi olarak, birkaç toprak tabak fırlatır. Amacı onların meraklı bakışlarından kurtulmaktır. Ama, sonuç bunun tam tersi olur. Yabancıların kafalarına fırlatılanlar, Mısır’ın şimdiye kadar bulunmuş en büyük ve en önemli kil levha arşivi olan Amarna mektuplarının parçalarıydı. Bu rastlantı yanında, 1887'den beri arşivin diğer parçalarının tanesi 10 kuruş gibi çok küçük bir para ile antikacılar tarafından satılmaktaydı. 1888 yılında Kahire çarşısında, 200 kadar parçanın satışa sunulduğu biliniyordu. Tabii, bunu duyan, enstitüler ve koleksiyonerler, hemen buraya akın ettiler ve sadece o yılın birinci ayında, ilk parçalar Londra ve Berlin’e ulaşmıştı. Özellikle, Avusturyalı koleksiyoner Theodor Graf’ın elinde, 160 parça toplanmıştı. Zamanla; Berlin Müzesi, bunları satın alıp sergilemeye başladı. Tabletler üzerine çivi yazısı ile yazılmış olan bu mektupların büyük çoğunluğu o dönemlerin diplomatik dili olan Akadça idi ve XVIII. Sülale Firavunlarından III. Amenophis ile IV. Amenophis dönemine yani M.Ö 1375-1350 tarihlerine aitti. Bu mektuplar Mısır Firavunlarının Filistin ve Suriye'deki küçük krallıklar ile Anadoludaki Hititler ile yaptığı yazışmaları içermektedir. Akadça olan mektupların bir tanesinde Hitit Kralı Şuppiluliuma'nın Firavun IV. Amenophis'e tahta çıkışı nedeniyle gönderdiği tebrik mesajı bulunuyordu.
Nefertiti Büstü, Berlin Ägyptisches Museum
Narmer Paleti, Kahire Müzesi
1897-1898 kışında Britanyalı arkeologlar James Quibell ve Frederick Green, Mısır’ın güneydeki Hierokonpolis'te (eski Nekhen günümüzde Kom el- Ahmar) sit alanında yaptıkları kazıda ’Ana Çökelti’’ diye adlandırdıkları bir yer keşfettiler ve burası ilginç ve sıra dışı buluntular içermekteydi. Buluntuların en önemlisi işlemeli taş bir levhaydı. Yaklaşık 2 metre yüksekliğinde ve 2,5 santimetre kalınlığında, ince damarlı, yeşilimsi siyah renkte olan levha, şu an Kahire’deki Mısır Müzesi’nin giriş salonunda yer alan uzun cam muhafazada durmaktadır. Bir kalkan gibi biçimlendirilmiş bu levhanın her iki yüzüne hafif kabartmalar işlenmiştir. Paletin her iki yüzünü süsleyen özenli ve detaylı sahneler, onun daha çok bir amaç için, ünlü bir kralın başarılarını kutlamak için yapıldığını göstermekteydi. İki inek tanrıçanın altında duran bir hükümdar, düşmanına ağır bir topuzla vurduğu betimlenmekteydi. Arkeologlar bu hükümdarın kim olduğunu ve ne zaman hüküm sürdüğünü merak ettiler.
Tabletin en üst bölümündeki dikdörtgen çerçevenin içinde yer alan hiyeroglif, hükümdarın adını heceleyerek merakı gideriyormuş gibi görünmekteydi: kedibalığı (nar) ve keski (mer).
"Narmer"
Quibell ve Green, çamurla kaplı Nekhen sitalanında tesadüfen eski Mısır’ın kuruluşunu belgeleyen ve daha sonra Narmer Paleti olarak adlandırılacak olan bu eseri bulmuşlardı. Daha sonraki araştırmalar, Narmer’in ilk krallardan biri değil, aynı zamanda Mısır’ın ilk hükümdarı olduğunu gösteriyordu. Firavun, paletin bir yüzünde Yukarı Mısır'ın soğan biçimindeki "Beyaz Taç"ını, diğer yüzde ise Aşağı Mısır'ın "Kırmızı Taç"ını giyer biçimde çizilmişti. Bu hikâyenin ana teması Yukarı Mısır'ın, Aşağı Mısır'ı ele geçirmesi ve her iki krallığın tek bir Krallık altında birleşmesidir. Palet aynı zamanda, paletin yapıldığı dönemdeki Antik Mısır Sanatı'na ait klasik eğilimleri de göstermekteydi. Mısırolog Bob Brier, Narmer paletini "dünyadaki ilk tarihi belge" olarak tanımlamıştır.
Louvre Müzesi Antik Mısır Eserleri Bölümü
Günümüzde 500'ün üzerinde dünya müzelerinde önemli Mısır eserleri sergilenmektedir. Kahire Müzesi’nden sonraki en büyük Mısır koleksiyonu Fransa'daki Louvre Müzesinde yer alıyor. Bu bölümde freskler, papirüsler, gündelik nesneler, heykeller ve lahitlerden oluşan Antik Mısır tarihine ait 50.000’den fazla eser sergilenmekte.1827 yılında açılan Antik Mısır Eserleri bölümünde, mumyaların sergilenmesi de planlanmış, fakat kazılardan çıkartılan mumyaların bütün olarak korunması çok zor olduğundan sergiye konmamış. Şu an müzede tek bir mumya sergilenebilmekte. Çok iyi bir şekilde korunmuş olan bu mumya, Ptolemaik Dönem’de yaşayan bir erkeğe ait.
Louvre müzesinde Antik Mısır Eserleri bölümünde sergilenen en önemli eserlerden biri de koyu renkli diyorit taşından yapılmış Firavun Tutankamon’u koruyan Tanrı Amon heykelidir. 1857 yılında Karnak’ta gün ışığına çıkartılan heykelin yaşı 3.500 – 4.000 yıl arasında.
Tanrı Amon Heykeli
Louvre müzesinde Antik Mısır'a ait görülmesi gereken önemli eserlerden bir diğeri de Büyük Sfenks olup aslan gövdesi ve kralın başı ile müthiş bir yapıdır. Üstünde sırayla firavun II. Ammenemes (12. Hanedan, MÖ 1929-1895), Merneptah (MÖ 1212-02) ve I. Shoshenq (22. Hanedan, MÖ 945-24) adları yazılıdır.
Louvre Müzesindeki Aslan Gövdeli Büyük Sfenks
1902 yılında yılında açılan Kahire Müzesi ise içinde bulundurduğu 120 bin parça eserle Antik Mısır'a dair en fazla eser barındıran müze konumunda. İlk olarak 1891'de Gize'de kurulan daha sonra 1902 yılında Kahire'ye taşınan müzenin bahçesinde Fransız arkeolog Mariette'nin heykeli bulunmakta.
Kahire Müzesi
Bunun nedeni Fransız arkeologun, tarihi eserlerin Mısır dışına kaçırılması ve yağmalanmasını engellemek için bu müzenin kuruluşunu sağlamasıydı. Böylece Antik Mısır'a ait tarihi eserler anavatanlarında kalmış oluyor Mısırlılar ise Mariette'nin heykelini kurduğu bu müzenin bahçesine dikerek ona karşı olan vefa borçlarını ödemiş oluyorlardı.
